Sundance: Greta Lee เป็นเรื่องมหัศจรรย์อย่างยิ่งในเรื่องราวความรักที่ลื่นไหลและอ่อนโยนเกี่ยวกับผู้อพยพชาวเกาหลีที่แยกทางระหว่างชายสองคนกับตัวเธอเอง ภาพนิ่งจาก Past Lives โดย Celine Song การคัดเลือกอย่างเป็นทางการของโปรแกรม Premieres ในเทศกาลภาพยนตร์ซันแดนซ์ปี 2023 ได้รับความอนุเคราะห์จากสถาบันซันแดนซ์ | ภาพโดย จอน แพ็ค
“ชีวิตที่ผ่านมา”
ในบรรดานักเขียนทั้งหมดที่ต้องหลบอยู่ในเมืองฤดูร้อนในนิวยอร์กทั้งหมด เขาต้องเดินเข้าไปหาเธอ เมื
ดวงอาทิตย์ลับขอบฟ้าในคืนที่มอนทอกอันสมบูรณ์แบบ — เป็นฉากสำหรับจูบแรก ซึ่งเช่นเดียวกับหลาย ๆ ช่วงเวลาที่สะเทือนใจที่สุดใน เพลง “ ชีวิตในอดีต ” ของCeline Songท้ายที่สุดจะถูกทิ้งไว้ในจินตนาการ — นอร่า (เกรตา ลี ) เล่าให้ Arthur (John Magaro) ฟังเกี่ยวกับแนวคิดของIn-Yun ของชาวเกาหลี ซึ่งชี้ให้เห็นว่าผู้คนถูกกำหนดให้พบกัน หากวิญญาณของพวกเขาเคยทับซ้อนกันมาก่อนจำนวนหนึ่ง เมื่ออาเธอร์ถามนอร่าว่าเธอเชื่อในเรื่องนั้นจริงๆ หรือไม่ หญิงชาวโซลที่นั่งตรงข้ามเขาตอบอย่างเชื้อเชิญว่านั่นเป็นเพียง “สิ่งที่คนเกาหลีพูดเพื่อเกลี้ยกล่อมใครบางคน” ไม่จำเป็นต้องพูดว่ามันใช้งานได้
แต่ในขณะที่ภาพยนตร์ที่ละเอียดอ่อนทว่างดงามอย่างน่าสยดสยองนี้ยังคงกระเพื่อมไปข้างหน้าตามกาลเวลา — ดินเหนียวเปียกของนอร่าและจอห์นเกี้ยวพาราสีกลายเป็นการแต่งงานในชั่วพริบตา — ชีวิตจริงที่พวกเขาสร้างร่วมกันก็อดไม่ได้ที่จะขนานไป คนในจินตนาการที่นอร่าดูเหมือนโชคชะตาจะได้แบ่งปันกับคนรักในวัยเด็กที่เธอทิ้งไว้ที่บ้านเกิดของเธอ เธอและแฮซอง (“เลโต” นำแสดงโดย เตียวยู) ไม่ได้เห็นหน้ากันจริงๆ มาตั้งแต่เรียนชั้นประถม แต่สายสัมพันธ์ระหว่างทั้งคู่ไม่เคยขาดจากกันเลย
บทวิจารณ์ ‘The Deepest Breath’: ‘Free Solo’ ของ Freediving นั้นน่าตื่นเต้นพอ แต่จมลงไปในน้ำตื้น
ในทางตรงกันข้าม ดูเหมือนว่าพวกเขาจะผูกปมเข้าด้วยกันอย่างไม่คาดฝันในทุกๆ 12 ปี เมื่อแฮซองโคจรกลับไปหาคนที่เขาสนใจเป็นครั้งแรกพร้อมกับความสม่ำเสมอของจักรวาลของดาวหางที่ผ่านท้องฟ้าเบื้องบน ยิ่งเขาเข้าใกล้นอร่ามากเท่าไหร่ ความสัมพันธ์ของเธอกับโชคชะตาก็ยิ่งซับซ้อนจนหัวใจหยุดเต้น และแต่ละฉากที่ผ่านไปในภาพยนตร์เรื่องนี้ ล้วนเงียบขรึมและศักดิ์สิทธิ์เสียจนแม้แต่ช่วงเวลาที่ไม่แน่นอนที่สุดของพวกเขาก็ยังรู้สึกราวกับว่ากำลังถูกสวดซ้ำๆ ราวกับสวดมนต์โบราณ มันง่ายกว่าที่จะเข้าใจว่าทำไมนอราจึงวิงวอนอิน-ยุนบนมอนทอกที่ไหวสะเทือน กลางคืน. แน่นอนว่าบางทีเธออาจจะแค่ใช้มันเป็นช่องทางรับโดยรู้ว่ามันจะให้ไฟเขียวแก่สามีในอนาคตของเธอ (ชาวยิวที่มีอาการทางประสาท) ว่าเขาจำเป็นต้องเคลื่อนไหว แต่แล้วอีกครั้ง
บนกระดาษ “Past Lives” อาจฟังดูเหมือนเป็นเพลงโรแมนติกของริชาร์ด ลิงก์เลเตอร์ ซึ่งรวมเอาไตร
ภาค “ก่อน” ทั้งหมดมาไว้ในภาพยนตร์เรื่องเดียว อย่างไรก็ตาม ในทางปฏิบัติ เรื่องราวความรักที่นุ่มนวลของใยบัวนี้เกือบจะลืมละครเรื่อง “ที่รัก คุณจะพลาดเครื่องบินลำนั้น” ไปเสียทั้งหมด โดยเน้นที่การล้อเล่นความจริงที่อธิบายไม่ได้เกี่ยวกับวิธีที่ผู้คนพบตัวเอง (และผ่าน) กัน อื่นๆ. ซึ่งไม่ได้หมายความว่าการเปิดตัวอัตชีวประวัติที่เห็นได้ชัดของ Song ล้มเหลวในการสร้างคลาสสิก “เธอจะเลือกใคร” ใจจดใจจ่อ
เมื่อถึงเวลาที่เนื้อหาจะจบลง แต่จะเน้นย้ำถึงความรู้สึกที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ที่วิกฤตการณ์ของมนุษย์ของนอร่าสร้างความรู้สึกขมขื่นของการจดจำแทนที่จะเป็นการเจาะทะลุทะลวงของเมกะตัน นี่คือความโรแมนติกที่แผ่ออกไปพร้อมกับการจากไปอย่างโศกเศร้าของเพลง Leonard Cohen ที่เป็นแรงบันดาลใจให้ชื่อภาษาอังกฤษของ Nora; มันเป็นหนังที่ไม่ค่อยสนใจที่จะหลอกล่อนางเอกด้วย “คนที่จากไป” มากกว่าที่จะปล่อยให้เธอคืนดีกับเวอร์ชั่นของตัวเองที่เขาเก็บไว้เป็นที่ระลึกเมื่อเธอจากไป
ดังที่เราเห็นในฉากแรกของภาพยนตร์ที่ลื่นไหลแต่เป็นเส้นตรงอย่างไม่ยอมใครง่ายๆ ครอบครัวของนอราตัดสินใจออกจากกรุงโซลเมื่อเธอยังเป็นเพียงเด็ก และทางเลือกดังกล่าวมีผลกระทบทางเดียวต่อวิถีชีวิตของเธอที่ชาวเกาหลีของเธอมี เริ่มมีปัญหาเมื่อเธอติดต่อกับแฮซองอีกครั้งผ่าน Skype ในวัยยี่สิบของเธอ ความ เป็นเกาหลีดั้งเดิมของเขากลายเป็นสิ่งแปลกปลอมสำหรับเธอ ไม่เพียงแต่เป็นหน้าจอสำหรับตัวมันเองเท่านั้น แต่ยังเป็นหน้าจอที่ยากจะหยั่งถึงเสียจน Nora ดูเหมือนจะไม่สังเกตว่าอดีตคู่แข่งทาง
คณิตศาสตร์ของเธอนั้นสวยงามเพียงใดเมื่อโตเป็นผู้ใหญ่แล้ว (ช่างสะดวกสำหรับทั้งสองคนนี้ที่คู่รักในวัยเด็กของพวกเขาแต่ละคนกลายเป็นคนที่น่าดึงดูดอย่างน่าขัน และยังไม่สะดวกอีกด้วย) สำหรับเธอ แฮซองคือผู้ชายเกาหลีทุกคน และบางทีแม้แต่คนเกาหลีเอง ในขณะเดียวกัน เขาก็เป็นผู้ชายเพียงคนเดียวในบรรดาดาวเคราะห์หลายพันล้านดวงที่รู้ว่านอร่าเป็นใครก่อนที่เธอจะเกิดใหม่ในรูปแบบยัติภังค์ที่เธอรักษาและขยายออกไปตลอดชีวิตในวัยผู้ใหญ่ของเธอ เขารู้จักนอร่าเพียงคนเดียวที่อาเธอร์ไม่มีวันได้พบ และไม่อาจหวังว่าจะเข้าใจแม้ว่าเขาจะรู้ก็ตาม
